Syndactylie

Bij iemand met syndactylie zijn vingers en/of tenen aan elkaar vast gegroeid.  

In het begin van de zwangerschap, als de baby nog heel klein is, zitten alle vingers en tenen aan elkaar vast. Als het ongeboren kind verder groeit, raken de vingers en tenen los van elkaar. Maar bij syndactylie gebeurt dit niet of niet helemaal goed. Twee of meer vingers of tenen blijven dan helemaal of een stukje aan elkaar zitten. 

Er zijn drie vormen van syndactylie:
- de vingers of tenen zitten voor een deel aan elkaar met alleen huid;
- de vingers of tenen zitten helemaal aan elkaar met alleen huid;
- de vingers of tenen zijn met elkaar verbonden door huid en doordat botten aan elkaar vastgegroeid zijn.

Vaak heeft een kind alleen syndactylie. Maar soms heeft hij of zij ook nog andere kenmerken. Syndactylie kan één van de kenmerken zijn van bijvoorbeeld Apert syndroom of Poland syndroom.

Heb je een vraag? erfolijnaterfocentrum.nl (subject: Vraag, body: Mail%20ons%20uw%20vraag%3B%20binnen%205%20werkdagen%20ontvangt%20u%20een%20antwoord.%20%0A%0AMijn%20vraag%20is%3A%20%0A) (Mail) ons.

ALLES SLUITEN
    • Andere namen

      Syndactyly
      Verkleefde vingers
      Zwemvlieshand
      Webbed digits
      Webbed fingers
      Webbed toes

    • Hoe wordt het vastgesteld?

      Syndactylie kun je zien. Als een dokter ziet dat bij een baby vingers of tenen (voor een deel) aan elkaar vast zitten, zal hij of zij vaak verder onderzoek doen. Zo kan worden vastgesteld of de baby nog meer bijzondere kenmerken heeft. Dan is er mogelijk meer aan de hand. 

    • Is er een behandeling?

      Meestal is er een verschil in behandeling tussen de vingers en de tenen. Om de vingers zo goed mogelijk te laten groeien, worden de met huid aan elkaar gegroeide stukken met een operatie van elkaar los gemaakt. Na die operatie ontwikkelen de vingers zich meestal normaal. Hoe goed een kind de vingers daarna kan gebruiken, kan van persoon tot persoon verschillend zijn. Als er botten aan elkaar zitten, bepaalt de dokter welke behandeling mogelijk is. 

      Als tenen aan elkaar gegroeid zijn, wordt dit bijna nooit geopereerd. Behalve als de grote teen aan de volgende teen is vastgegroeid. Dan kan een kind klachten krijgen met lopen. Als andere tenen (een stukje) aan elkaar zitten, geeft dit bijna nooit klachten.

    • Hoe vaak komt het voor?

      Ongeveer 1 op de 3.000 baby’s wordt met syndactylie geboren. Bij mannen komt het vaker voor dan bij vrouwen.

    • Wat is de oorzaak?

      Syndactylie ontstaat tijdens de zwangerschap. In het begin van de zwangerschap, als de baby nog heel klein is, zitten alle vingers en tenen aan elkaar vast. Als het ongeboren kind verder groeit, raken normaal de vingers en tenen los van  elkaar. Bij kinderen met syndactylie gaat dat niet (helemaal) goed.

      Vaak is de oorzaak een foutje in een gen. Er zijn verschillende typen syndactylie. Ieder type komt door een foutje in een ander gen. 

    • Is het erfelijk?

      Als een kind alleen syndactylie heeft, is het meestal erfelijk. Meestal kan een kind syndactylie krijgen als hij of zij het gen met het foutje van één van de ouders erft. Dit heet autosomaal dominante overerving.

      Soms kan iemand syndactylie krijgen als hij of zij van als hij of zij van beide ouders het gen met het foutje krijgt. Dan is het autosomaal recessief erfelijk. 

      Zijn er vingers of tenen aan elkaar gegroeid en heeft het kind een syndroom? Dan hangt het van het syndroom af op welke manier de syndactylie en het syndroom erfelijk zijn.