Ziekte van Seitelberger

De ziekte van Seitelberger is een erfelijke aandoening van de zenuwen. Bij Seitelberger komen er zwellingen in de zenuwen van het lichaam. De oorzaak is een verandering in het DNA (erfelijk materiaal). De kenmerken verschillen per persoon.

Na de geboorte is de ontwikkeling van het kind eerst normaal. Maar vanaf jonge kinderleeftijd gaat de lichamelijke en verstandelijke ontwikkeling meestal langzamer. Dan duurt het langer voordat een kind bijvoorbeeld leert lopen of praten. Wat kinderen met de ziekte van Seitelberger leren, raken ze later geleidelijk weer kwijt.

Bij de ziekte van Seitelberger gaat het kind in de loop van de tijd steeds minder goed bewegen. Eerst heeft het kind een zwakke spierspanning. Dat merk je omdat het kind slap aanvoelt. Terwijl de spieren later juist stijver worden.

Het kind kan moeite met eten en ademen krijgen. Soms is er epilepsie. Ook kan het kind scheel gaan zien, nystagmus krijgen en slechter gaan zien. En het horen kan achteruit gaan.

Het verstandelijke vermogen neemt steeds verder af. Uiteindelijk lijkt er geen contact meer te zijn met de omgeving.

Soms begint deze ziekte pas op latere kinderleeftijd of op tienerleeftijd.