Bijnierschorscarcinoom

Een bijnierschorscarcinoom is een vorm van kanker. Het is een kwaadaardig gezwel van de bijnieren. Er kan ook kanker ontstaan in de binnenkant van de bijnier; het bijniermerg. Deze tumor heet een feochromocytoom.

Bijnieren zijn kleine organen die als een soort kapje boven de nieren liggen. Bijnieren maken belangrijke hormonen: cortisol, aldosteron en androgenen (geslachtshormonen). Bij ongeveer 6 van de 10 mensen (60%) met een bijnierschorscarcinoom maken de bijnieren teveel van één of meer van deze hormonen. Daarbij kan iemand verschillende klachten en verschijnselen krijgen.

Als iemand teveel cortisol in zijn lichaam heeft, kan hij of zij last krijgen van het syndroom van Cushing.
Bij teveel aan aldosteron kan iemand last krijgen van spierkrampen, hoofdpijn, hartkloppingen of hartritmestoornissen, een hoge bloeddruk, veel plassen en te weinig kalium in het bloed.
Androgenen zijn geslachtshormonen. Als je teveel androgenen hebt, kun je onder andere verschijnselen krijgen zoals overbeharing, een zwaardere stem, een vrouw kan menstruatieproblemen krijgen en minder vruchtbaar zijn, overmatig zweten en acne van de huid.

Als de tumor te groot wordt, kan die gaan drukken op het weefsel eromheen. Ook kan de tumor in die weefsels gaan groeien. Welke klachten iemand heeft en hoeveel klachten dat zijn, hangt van de plaats waar de tumor zit en hoe groot de tumor is. Voorbeelden van klachten die iemand kan krijgen zijn pijn, misselijkheid en braken, moeite met ademen en problemen met naar de wc gaan (poepen).

Heb je een vraag? erfolijnaterfocentrum.nl (subject: Vraag, body: Mail%20ons%20uw%20vraag%3B%20binnen%205%20werkdagen%20ontvangt%20u%20een%20antwoord.%20%0A%0AMijn%20vraag%20is%3A%20%0A) (Mail) ons.

Delen van deze tekst zijn overgenomen van BijnierNET.nl.

ALLES SLUITEN
    • Andere namen voor deze ziekte

      Bijnierschorskanker
      Adrenocortical carcinoma

    • Hoe wordt deze ziekte vastgesteld?

      Een arts kan denken aan bijnierschorscarcinoom als iemand de klachten en kenmerken heeft die hierboven staan. Bijnierschorscarcinoom kan ook per toeval ontdekt worden, zonder dat iemand klachten heeft. Bijvoorbeeld met een echo of een scan (CT of MRI) van de buik. Met een scan kijkt de arts hoe groot de tumor is en of er uitzaaiingen zijn. Ook doet de arts bloedonderzoek om te kijken of je een teveel aan hormonen hebt. Ook haalt de arts een stukje van de tumor (biopt) weg voor onderzoek.
      Meer informatie over hoe de ziekte wordt vastgesteld.

    • Is er behandeling voor deze ziekte?

      De behandeling van bijnierschorscarcinoom is meestal een operatie. Soms krijg je ook medicijnen die ervoor zorgen dat er minder hormonen gemaakt worden. Meer informatie over de behandeling.

    • Hoe vaak komt het voor?

      Per jaar krijgen ongeveer 1 op de miljoen mensen in Nederland bijnierschorscarcinoom.

    • Wat is de oorzaak van deze ziekte?

      De oorzaak van een bijnierschorscarcinoom is niet precies bekend.
      Ergens in de ontwikkeling van de ziekte ontstaan er fouten in het DNA van een cel. Een cel is een bouwsteen van het lichaam.
      Normaal stopt een cel op een bepaald moment met delen. Maar door die fouten gebeurt dat bij cellen-met-de-fouten niet, en krijgen die cellen kwaadaardige eigenschappen.

    • Is deze ziekte erfelijk?

      De oorzaak van een bijnierschorscarcinoom is niet precies bekend. Ergens in de ontwikkeling van de ziekte ontstaan er fouten in het DNA van een cel. Een cel is een bouwsteen van het lichaam.
      Normaal stopt een cel op een bepaald moment met delen. Maar door die fouten gebeurt dat bij cellen-met-de-fouten niet, en krijgen die cellen kwaadaardige eigenschappen.

      Een bijnierschorscarcinoom kan een kenmerk zijn van een erfelijk syndroom, zoals bijvoorbeeld van het Beckwith-Wiedeman syndroom en het Li-Fraumeni syndroom. Als een erfelijk syndroom de oorzaak is, bepaalt het syndroom op welke manier de aanleg voor bijnierschorscarcinoom erfelijk is.

    • Kinderwens

      Heb je als vrouw bijnierschorscarcinoom (gehad) en wil je een kind? Overleg dan met je specialist, die kan je informatie op maat geven.