Overslaan en naar de inhoud gaan

Ziekte van Graves

Bij iemand met de ziekte van Graves maakt de schildklier te veel schildklierhormonen. Dit heet hyperthyreoïdie.

De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte. Hoe iemand de ziekte kan krijgen is niet precies bekend. Misschien krijgt iemand de ziekte van Graves door foutjes in een gen én door omgevingsfactoren. Dit noem je multifactorieel erfelijk. Maar we weten nog niet welke foutjes in genen en welke omgevingsfactoren dat zijn.

Meestal krijgt iemand de ziekte van Graves in de volwassen leeftijd. Maar ook jongeren en ouderen kunnen deze ziekte krijgen. 

Hoeveel last iemand van de ziekte heeft, kan van persoon tot persoon verschillen. 

Als de schildklier te veel schildklierhormonen maakt, kan iemand daardoor: 
- een gejaagd gevoel hebben
- erg moe zijn
- een snellere hartslag hebben
- meer gaan zweten
- minder goed tegen de warmte kunnen
- diarree hebben 
- afvallen
- onregelmatig ongesteld zijn
- soms een dikkere schildklier hebben. Dit kun je zien als een zwelling in de hals (krop).

Sommige mensen met de ziekte van Graves hebben ook problemen met hun ogen. Dit heet Graves ophtalmopathie

Daardoor kunnen zij last hebben van: 
- gezwollen ogen
- ontstoken ogen
- droge ogen
- het gevoel hebben dat er zand in het oog zit
- ogen die uitpuilen
- heel soms pijn aan de ogen 
- heel soms problemen met zien

Soms heeft iemand deze oogproblemen, zonder dat er iets aan de hand is met de schildklier.

Heel soms hebben mensen met de ziekte van Graves een dikkere en rode huid op hun scheenbenen. Dit heet pretibiaal myxoedeem. Dit doet meestal geen pijn. 

Heb je een vraag? erfolijnaterfocentrum.nl (body: Mail%20ons%20uw%20vraag%3B%20binnen%205%20werkdagen%20ontvangt%20u%20een%20antwoord.%20%0AMijn%20vraag%20is%3A%20%0A) (Mail) ons.

ALLES SLUITEN